November

Nieuwe bezoekadressen

Blij te kunnen melden dat er zich weer 3  bezoekadressen (Oriëntatiefokkers) aangemeld hebben, te weten;

Aalt Posthouwer ( Putten)

Roland Messing (Yndijk)

Arjan Klopman (Grubbenvorst)

 

Wil je weten of er een  Oriëntatiefokker bij jou in de buurt zit kijk dan op de kaart, klik hier

Dekseizoen

Ondanks dat de WSN een doorlopende bronst kent hebben zij wel voorkeur om in de herfst gedekt te worden.

Wie nu de ram er bij heeft lopen wil misschien wel weten of de dekking ook tot een dracht geleid heeft.

Dit kan je tussen de 30^ste tot ongeveer de 90^ste dag laten checken door middel van scannen. In de regel bel je hier de veearts voor.

Behalve dat het leuk is te weten of je lammetjes kan gaan verwachten is het ook nuttig om te weten wie je de periode voor het aflammeren bij moet voeren, wie een meerling krijgt en wie je evt over kan laten dekken.

Hulpmiddel bij berekenen aflammerdatum; klik hier ( gaan van 145 dagen uit)

Zermatt

Gaat de mens op z’n dieren lijken of andersom ?  

Sinds enkele jaren fokken wij met Wallischer Schwarznasen. Ik ben Aalt Posthouwer uit Putten en zelf ondertussen 67 en sinds enkele weken afscheid genomen van Varkenshandel ter Haar-Posthouwer in Reutum, voorheen Posthouwer-Boerkamp Varkenshandel in Wilp. We hebben 25 jaar Hampshire Downs gehad, maar met het klimmen van de jaren wilden we graag een schaap dat mak en prettig in de omgang was en toch een ‘stoer’ schaap was. We kwamen toen toevallig de Wallischer Schwarznasen tegen. Ben gewend met dieren om te gaan, vind dat prettig, maar kan er, misschien door mijn werk, ook gemakkelijk afstand van doen. Heel anders was dat met de Wallisers, vanaf dag 1 had ik daar een band mee en die werd inniger. Zelden heb ik dieren meegemaakt die je zo konden boeien, misschien dat een paardenliefhebber dat gevoel ook wel kent, maar dat is bij mij al 50 jaar geleden…..

Het is misschien net als met het tv-programma “Spoorloos”, op een gegeven moment wordt je nieuwsgierig naar de wortels, in dit geval het gebied Wallis in Zwitserland. Afgelopen paar jaar diverse keren op het punt gestaan om de reis te maken in het weekend in september, de zgn Almatrieb, de terugkeer van het vee uit de bergen. Een hoogtepunt in de Waliser dorpjes met verzamelen en keuringen en schapen scheren en kermis, één groot feest als het geen Corona-tijd is. 

Afgelopen september ben ik met onze zoon Gert, ook werkzaam in de veehandel, afgereisd naar Zermatt, we zaten in een prachtig hotel met zicht op de Matterhorn. We werden daar hartelijk ontvangen, ondanks het weren van toeristen rond de Almatrieb en hadden een onvergetelijk weekend. We kregen volop uitleg over hun manier en eis van keuren. Het is onvoorstelbaar om te zien hoe tam en zachtaardig of die schapen daar boven in de bergen blijven, ik ken geen ras dieren die zoveel “in het wild” worden losgelaten en dan toch zo aanhankelijk blijven. Het paste als het ware bij mijn leeftijd of net andersom….

Als fokker of houder van dit ras zou je eens zo’n reis moeten maken om er achter te komen hoe sober of dit ras gehouden kan worden. Als je daar bent zou je er zo een paar achter in de auto mee naar huis willen nemen, maar ja, Zwitserland is geen EU-land en importeren is dus vrijwel onmogelijk. Thuisgekomen vroeg mijn vrouw wel wat er met onze bankrekening was gebeurt, of die was gehackt of zo, maar ja dat is ook Zwitserland……..

Lees zijn uitgereide prachtige verhaal via deze link.

« Vorige | Terug | Volgende »